Sinds maandagavond 5 februari sta ik er na ruim 14 jaar alleen voor. De stekker is uit de relatie getrokken, niet door mij overigens. Hoe nu verder?
Ik ga hier uiteraard niet in details bespreken wat er is gebeurd, degene die mij al langer volgen hebben het misschien al gezien op facebook of instagram. Maar het is wel fijn om even van mij af te schrijven.
Na ruim 14 jaar alleen, dat is een hele stap een enge ook behoorlijk, gezien wij zo in elkaar geweven zaten met alles, moet dit nu allemaal een plekje gaan krijgen. Denk aan het huis, hier blijf ik overigens wonen met de katten. Maar ook het financiële gedeelte is natuurlijk niet zomaar opgelost.
Hoe ik me voel!
De eerste 4 of 5 dagen waren echt een drama, ik kon overal om huilen, zag geen oplossingen of positiviteit verder, maar ik moet zeggen, nu 3 weken verder gaat het redelijk. Soms heb ik nog wel een moment van ….. waarom nu weet je wel? Hoe is dit gebeurd en dan raak ik in paniek. Gelukkig weet ik nu een beetje uit deze gedachtes te komen door afleiding te zoeken. En ik heb natuurlijk mijn werk nog, waar ik wel verplicht ben nu om meer te gaan werken, maar dat vind ik niet erg, ik heb het naar mijn zin op mijn werk en het geeft afleiding.
Hoe nu verder!
Ja ik moet verder, alleen met mijn drie katten maatjes. We komen er wel, het zal tijd kosten aangezien er nog wel het èèn en ander geregeld moet worden, zijn spullen staan nog hier zolang hij geen eigen woning heeft dus voorlopig nemen we het maar dag voor dag.
De focus
Ik wil echt mijn focus gaan leggen op mezelf opnieuw leren kennen, dingen doen waar ik gelukkig van word en vol kan houden. Echt mezelf de tijd geven om een plekje voor mij te creëren. Ik heb nooit echt van dit huis gehouden, misschien ligt het aan de buurt, aan het huis of de inrichting, maar als ik samen was was het goed. Nu krijg ik de kans om het beetje bij beetje misschien mijn thuis te maken.
Ook de focus op mijn werk vind ik belangrijk, dit wil ik graag behouden en moet echt mijn uren goed in de gaten gaan houden, mijn leidinggevende weet van de situatie en ze hebben gezegd mij daarin te helpen dus dat is super fijn.
Bloggen
Dit heeft eigenlijk heel lang echt stil gelegen, ik wilde het ploggen oppakken en dat ging goed, tot het mis ging zullen we maar zeggen. Hoe of wat ik dit allemaal wil gaan aanpakken is nog niet echt duidelijk, maar dat ik het bloggen en ploggen weer wil oppakken dat is wel è`èn ding waar ik zeker van ben.
Met de hulp van mijn ouders, zus en wat vrienden kom ik er wel, heb een goede steun aan bepaalde mensen (dit dit ook weten) en ik ben blij dat mijn angst om er totaal alleen voor te staan veel minder groot is dan ik had verwacht.
Heb jij nog tips om jezelf opnieuw te leren kennen? En door te gaan na een relatiebreuk? Let me know 🙂
Hey Patric
Ik had al zo iets gehoord, maar wist niet dat jullie al zo lang bij elkaar waren.
Ik kan je maar 1 tip geven. Hou geen rekening meer met je ex. Ga op je eigen gevoel af en dan kom je er wel.
Zou er eerst voor zorgen dat hij zijn spullen komt halen. Dan kan je echt verder.
Heel veel sterkte.
heyjo, dankje… ja ik doe mn best komt goed x
jeetje meis schrik ervan 🙁 volg je al een tijdje maar heb er verder niks van mee gekregen. en nee sorry heb geen tips voor je ik wens je alleen sterkte en het komt wel goed 😉
Lief van je, nee klopt hang het ook neit zo aan de grote klok, maar het is wel iets in mijn leven nu wat dingen beinvloed en er overschrijven lucht wel op 🙂 het komt zeker goed dankje x
Het opent nieuwe deuren. In het begin pijnlijk maar wij mensen zijn eenmaal overlevers. Over een jaar kijk je terug en heb je een ander leven wat wellicht leuker is dan het was. Tijd heelt alle wonden
ik hoop het van harte meid echt :)x
Wat vervelend. Ik ben nu ook sinds een paar weken alleen na een relatie van 7 jaar. Heb hier ook een blog over geschreven, misschien dat het je helpt? Ik wens je in ieder geval veel sterkte de komende tijd!
7 jaar is ook een hele tijd, ik ga zeker even bij je kijken thanks.. jij ook sterkte x
Ik kan je zeggen: het went en het wordt makkelijker. Bij mij kwam de breuk ook na 14 jaar. Wel door mij maar dat maakte het niet makkelijker ofzo, ik had het ook liever anders gezien maar het ging gewoon niet meer. Ik bleef achter met 3 kids en zonder woning. Een behoorlijk pittige periode brak aan maar ik heb nooit spijt gehad want over is nou eenmaal over. Het heeft geen zin om eraan vast te houden. En soms duurt het kort, soms duurt het wat langer, maar uiteindelijk went het en wordt het echt makkelijker. Dat wil ik je meegeven – sterkte en succes 🙂
nee het is van beide kanten nooit makkelijk na zon tijd natuurlijk, maar ik geloof ook wel dat het slijt met de tijd. bedankt voor je reactiex
Sorry meid dat ik je geen steun heb gegeven. Ik vind het ook nog moeilijk te bevatten. Jammer van de afstand anders had het makkelijker geweest en dan ook nog tussendoor de geboorte van Joanna. Als we iets kunnen doen laat het ons weten.
Sterkte I❤Y
thanks, ik kom er wel, ik snap dat het met de geboorte van de kleine druk is komt goed ik stuur nog wel een app van de week x
Wat naar zeg, heel veel sterkte! Ik denk dat het altijd goed is om vooruit te kijken. En neem inderdaad de tijd om nieuwe dingen te ontdekken, te kijken naar wat jou blij maakt. Wat ook fijn kan zijn: flink gaan sporten, zorgt voor prima afleiding en een goed gevoel. En bovendien word je (nou ja, ik dan) er vaak moe van en slaap je dan weer zalig. Elke dag is er weer één.
dankje, ja ik ben meer aan het werk ook wat ik ook merk dat goed helpt, moet alleen niet te lang thuis zitten zonder iets te doen haha, maar komt vast goed x
Hee meid ik weet het nu al een tijdje maar vind het erg knap van je dat je het hier van je af schrijft. Ik weet helemaal zeker dat alles goed en dat je er over heen komt want jij bent sterk en kan alles aan als het moet ik kom met Martin binnen kort weer langs eerst de verjaardagen af pff best veel haha hele dikke kus meid.xxx
thanks lieverds, ja gezellig gaan we doen en het komt zeker goed xxx
Take it easy!
Thanks
Heel erg veel sterkte, Patricia. Ik heb helaas geen tips voor je, maar ben er zeker van dat je je er met de steun van vrienden, familie en je poezenbeesten wel doorheen zal slaan!
Dankje Jessica, ja dat denk ik ook wel hoor, we moeten positief blijven he 🙂 x
Jeetje Patricia ik lees dit nu pas. Weet ook niet hoe ik hier terecht ben gekomenwat zul je het moeilijk hebben het gaat ook niet vanzelf probeer zoveel mogelijk afleiding te vinden maar let ook op je lijf dat je niet te ver doorslaat in vannalles doen want dan ben je straks doodmoe en das ook niet goed. Je hebt mijn mail dus mail er gerust op los kan alleen maar luisteren maar misschien is het net genoeg. Sterkte meissie
Och dat lijkt me zeker niet makkelijk an zo’n lange tijd.. Sterkte<3 & goed dat je positief blijft
Al zijn de omstandigheden niet het zelfde, kan ik alleen zeggen. Doe wat je leuk vindt om je huis tot een thuis te maken. En je wordt steeds sterker, met alles. Maar ondanks dat ga je eigen leven leiden. En neem afstand van wat er was.
,