Hoe gaat het nu met ons kinderwens traject!

Al een tijdje neem ik jullie mee in ons kinderwens traject, dit ligt nu al eventjes stil. Vandaag deel ik even een korte update over hoe het nu gaat en hoe we dit jaar door gaan proberen te komen.

10 augustus vorige jaar schreef ik een blog waarin we dolblij waren dat we met de 3de ronde van Letrozol mochten starten de 7,5mg omdat de andere twee niet gewerkt hadden. Na 3 rondes met 7,5mg is het traject voor nu stil gelegd. Ook deze dosering heeft nauwelijks tot niet zijn werking gedaan wat wel de bedoeling zou zijn helaas. Dit was en is natuurlijk een grote domper op dat positieve lichtje van 10 augustus.

Wat was het plan
De bedoeling zou zijn om opnieuw naar het UMC te gaan en in gesprek te gaan om te starten met hormoon injecties, maar daar komt het deze injecties kun je zelf toedienen, maar ik zou er dus wel 2 a 3 keer per week voor een echo voor naar Utrecht moeten rijden (een uur heen en een uur terug) en dit is opzich nog haalbaar, want je doet alles voor je wens, maar dit moet dus in de ochtend tussen 8 en 9 uur en ja we hebben alles besproken om het later te mogen doen of ergens anders, maar dat is voor nu geen optie en aangezien ik met mij nieuwe baan juist in de ochtend werk (want ik dacht dan kan ik in de middag naar het ziekenhuis) gaat dit dus voor nu niet worden omdat ik daar geen ruimte voor krijg aangezien ik nog in mijn proeftijd zit. En ja ik weet dat werkgevers vrij moeten geven voor dit soort behandelingen, maar je staat sterker in je schoenen daarin als je dus een vaste aanstelling hebt en meer dan 32u per week werkt en dit is in mijn geval niet aan de orde.

En nu?
Nu hebben we afgesproken met het ziekenhuis dat we voorlopig even een pauze inlassen zowel lichamelijk als mentaal even tot rust komen en alles weer op een rijtje zetten en ik daarbij nogmaals een poging ga doen om af te vallen (want ook daarmee is er een kans dat het zonder hulp lukt) en dan rond oktober/november dit jaar weer contact op te zoeken met het ziekenhuis hoe verder te gaan en of ik misschien zover kom dat ik met de bmi grens wel hier in het HAGA terecht kan, want ja die hebben dus een bmi grens (wat ik uitermate discriminerend vind, maar niks aan kan doen blijkaar) waar ik nu nog boven zit en zei dus wil dat ik minimaal 10kg afval voor ze met ons een traject wil overleggen. Dus dat is nu het doel om rond die 10kg afvallen te komen voor het eind van het jaar. Want als dat niet lukt moet ik terug naar het UMC om binnen mijn traject te blijven zodat ik niet weer helemaal opnieuw hoef te starten met alles.

Dus al met al is er niet veel goeds te melden en staan we nu voorlopig stil aan de rand van het 2de deel van het traject en dat valt niet mee, zeker mentaal niet gezien ik hier eigenlijk al vanaf mijn 21ste mee worstel (en ik ben nu 35 kan je nagaan) ik heb er duidelijke meningen over hoe ziekenhuizen hiermee omgaan en hoe ze zichzelf tegenspreken, maar dit helpt niks tegen hun besluiten helaas. We gaan er dus tot oktober/november mee aan de slag om het gewicht lager te krijgen (die reis kun je hier ook op mijn blog vinden) en dan hopen dat het of vanzelf lukt of dat ik hulp dichterbij kan krijgen en wij alsnog onze wens in vervulling mogen laten gaan!

Liefs,
Patricia