Zelf schrijf ik op en af over mijn PCOS en de laatste tijd natuurlijk meer omdat we echt een traject in zijn gegaan. Het leek mij een heel mooi idee om ook andere vrouwen hun kans te geven om hun verhaal te vertellen. Veel vrouwen worden niet begrepen of kunnen hun gedachte hierover niet kwijt en ik wil hun dat platform geven om ook hun stem te laten horen en om andere vrouwen echte verhalen te kunnen laten lezen! Vandaag is het woord aan Yolanda, die na een lange weg toch 2 mooie kindjes heeft.. Lees hier haar verhaal vandaag.
Mijn naam is Yolanda, ik ben getrouwd en heb 2 kindjes. Een meisje en een jongetje.
Dat ik PCOS heb, weet ik al vanaf mijn puberteit, ik werd pas heel laat voor het eerst ongesteld en dan maar 1x per jaar. Dat is dan ook mijn enige symptoom gelukkig en werd eigenlijk pas vervelend bij de kinderwens.
Ik heb ongeveer 12 jaar de pil geslikt en toen was daar de kinderwens, netjes een jaar gewacht zonder ook maar 1x fatsoenlijk ongesteld te worden.
Toen de doorverwijzing gevraagd (dames met pcos hoef je geen jaar te wachten, neem gerust eerder actie!)
We konden binnen 2 maanden terecht. Bij mijn man was alles prima dus er werd gestart met clomid. Helaas merkte ik al snel dat dit medicijn bijwerkingen op mijn ogen had (hoor je vaker) en kreeg ik een ander medicijn met dezelfde werking. Dit is een medicijn dat normaal wordt gebruikt bij borstkanker, tamoxifen. Helaas deed dit niets voor mij.
Toen kreeg ik een baarmoederfoto om te kijken of mijn eileiders goed toegankelijk waren, dit was het geval en we begonnen met hormooninjecties.
6x alleen ovulatie inductie en op planning seks hebben en daarna naar iui. Dit ging zonder overleg waardoor ik erg verdrietig was, wat een grote stap leek dit. Was ik er wel aan toe om nu echt medisch aan de slag te gaan?
Meerdere rondes gehad, waarbij soms helemaal geen reactie was of waarin ik wel 4 weken moest spuiten en steeds ophogen om eindelijk een eitje te hebben. Ergens werd tijdens de controle ook een poliep ontdekt welke operatief verwijderd moest worden. Wat een een spanning, op de operatiekamer (waar ze met camera in de baarmoeder gingen) werd niks gevonden….
Na 6x kwam ivf ter sprake, ik was hier nog niet aan toe. Dit was de laatste stap en als het dan niet lukt heb je niks, zo voelde het.
Ik kreeg “ reservertijd” we zouden het jaar volmaken en in het nieuwe jaar opnieuw kijken.
Wat een wonder….de volgende ronde was ik eindelijk zwanger!
Onze dochter werd 9 maanden later gezond en wel geboren.
Geen anticonceptie meer voor ons, we keken wel hoe of wat.
Na 1,5 jaar kreeg ik voor het eerst van mijn leven een cyclus! Gemiddeld 45 dagen.
Ongeveer 2 jaar later las ik op de Facebook site over DCI. Niet goedkoop maar ik wilde het proberen. Ik nam niet de gehele dosis maar 1 tablet ipv 2.
Mijn cyclus werd hierdoor soms, niet altijd, iets korter.
Ik besloot een afspraak te maken met de gynaecoloog om te kijken of ik wel een eisprong had en na te gaan hoeveel kans we überhaupt hadden op een natuurlijke manier.
Mijn eileiders waren erg rustig en ik bleek inderdaad een eisprong te hebben. Ik liet bloed prikken tijdens mijn menstruatie en…..dat was meteen de laatste.
Wonder boven wonder ben ik spontaan zwanger geraakt en is afgelopen jaar mijn zoontje geboren.
Ongelofelijk en wat voel ik me gezegend met dit cadeautje, nooit verwacht!
Tips:
– mij heeft het geholpen open over je situatie te zijn.
– trek tijdig aan de bel bij een kinderwens, het kan wel, maar ga ervan uit dat je dan nog niet gelijk zwanger bent, hier heeft het ruim 3 jaar geduurd.
-kijk eens of supplementen iets doen, heeft de dci mij geholpen? Ik zal het nooit weten maar de gynaecoloog waar ik de laatste controle had was positief en deed er ook een studie naar.
-hoe lang je weg ook duurt, probeer positief te blijven.
Wow wat een heftige periode hebben jullie achter de rug en wat een wonder dat je bij de tweede spontaan zwanger bent geworden, ik moet zeggen dat geeft aan de ene kant erg veel hoop dat het ondanks alles toch een keer zal lukken! Heel erg bedankt voor je verhaal Yolanda
Heb jij nog vragen voor Yolanda?
Wil jij ook jouw verhaal vertellen, schroom dan niet om mij een mail te sturen naar info@patriciakleijn.nl of via het contactformulier hierboven. Dit kan ook volledig anoniem uiteraard!
Liefs,
Patricia