Ja je leest het goed, de eerste stap van onze kinderwens is gezet. Sommige van jullie weten het al, maar eerder schreef ik al dat ik de diagnose PCOS heb en daardoor een natuurlijke zwangerschap lastiger zal zijn. Om onze wens toch in vervulling proberen te laten gaan, gaan wij nu een traject in waarin ik jullie mee wil nemen hoe dit zal verlopen.
PCOS is een hormonale afwijking waarbij de eisprong (ovulatie) vaak uitblijft. Zonder eisprong kan de vrouw niet zwanger worden! Bij PCOS zijn de eicellen van de vrouw niet in staat te rijpen en blijven in de eierstokken achter en vormen met vocht gevulde blaasjes, cysten.
Omdat ik zelf ook weinig kan vinden van vrouwen die deze stappen ondergaan en het bij ieder koppel natuurlijk anders verloopt hebben misschien andere hier ook nog wat aan, maar ook is dit iets waar we zelf later op terug kunnen lezen als het ons wel is gegund hoe we deze weg hebben doorlopen.
Even wat verleden, ik werd laat pas ongesteld (ik was bijna 17) ik ben eigenlijk direct aan de pil gegaan vanwege de heftigheid. Omdat mijn ex-partner en ik toen een kindje wilde ben ik gestopt, maar al snel bleek dat mijn menstruatie uit bleef. Toen ben ik bij de gynaecoloog terecht gekomen en daar is de diagnose PCOS vastgesteld. Omdat ik er toen alleen voor stond en mijn relatie toen niet goed liep heb ik niet meer doorgezet.
Maar nu hebben J en ik wel een echte kinderwens en ondanks dat ik eigenlijk het idee van moeder worden al los had gelaten is dit nu weer wel flink aangewakkerd en gaan we er voor.
Ik ben vrijdag 8 januari bij de huisarts gekomen en heb daar de doorverwijzing naar een gynecoloog gekregen (omdat de diagnose al is gesteld kunnen hun daar niet heel veel meer mee)
Ik slik nu 10 dagen (sinds 9 jan.) Primolut, dit is een medicijn die een onttrekkingsbloeding geeft en dus heel je baarmoeder schoon word gemaakt. Ik merkte eerst weinig van bijwerkingen, maar inmiddels ben ik heel de dag en nacht misselijk, draaierig, moe en heb ik flinke stemmingswisselingen, maar ook dit verschild uiteraard per persoon.
23 februari staat onze eerste afspraak bij de gynaecoloog op de planning, we moeten samen, want je doet dit samen was de mededeling 😉 en ben ik heel benieuwd wat er die dag op zon eerste afspraak zal gaan gebeuren.
Ik ben heel blij hier nu niet alleen voor te staan en dat J. er alles aan wil doen om ook zijn bijdrage te leveren waar nodig. Ook familie is op de hoogte en steunt ons hierin! Zodra de afspraak de 23ste februari is geweest breng ik jullie weer even op de hoogte!
Heb jij ervaring met moeilijk zwanger worden?
Hoi Patricia.
Moedig om dit te delen.
Mijn dochter kon ook niet zonder hulp zwanger worden en heeft ivf behandelingen gehad.
Dit is een zware tijd. Ze heeft daardoor uiteindelijk een gezonde tweeling dochters gekregen.
Wat jij hebt is iets anders maar voor jullie volgt een zwaar traject denk ik.
Dat blijkt al aan de medicijnen die je nu hebt.
Maar hoop met heel mijn hart dat jullie een kindje mogen krijgen.
Heel veel geluk
Hoi Patricia. Ik heb ook PCOS en het heeft uiteindelijk vier jaar geduurd voor ik zwanger was. Sinds een tijdje blog ik hierover. Ik wens jullie veel sterkte met alles wat er komt. Houd moed!
4 jaar jeetje da is een lange tijd, wel goed dat het gelukt is, ik hoop dat het ons ook gegund is. Ik ga zeker even kijken op je blog bedankt voor het delen
spannende tijden, ik ken 2 vrouwen met PCOS die zwanger werden: hou goede moed!
Dat zal spannend zijn. Fijn dat je er samennaar toe gaat. En je familie er vanaf weet. Het lijkt me een slopend proces.
Wat ontzettend spannend zeg! Knap en goed dat je dit verhaal deelt, wellicht help je er anderen mee.
Nog geen pogingen gedaan tot zwanger worden, dus geen ervaring mee.
Ik wens jullie veel succes!
Spannend! Heel veel succes met deze bijzondere reis
Lieve Patrica wat goed van je om dit delen en mooi dat we dit mogen volgen. Heel veel succes op deze prachtige missie.
Wat knap dat je di openlijk deelt en heel veel succes in het komende traject. Hopelijk gaat het een goede uitkomst hebben.
Wat mooi en goed om dit te delen. Het overkomt meer mensen dan je denkt. Wij dachten dat het ons niet gegund was om een kindje te krijgen (we zijn vanaf mijn twintigste bij elkaar. We hadden bijna afscheid genomen van onze kinderwens totdat ik ineens spontaan op mijn veertigste zwanger raakte). Ik denk dat het heel nuttig is – zowel voor jezelf als voor andere – om dit traject te beschrijven. Heel veel sterkte en succes. Ik wens jullie een prachtige uitkomst.
• Wat fijn dat je vriend je er in steun.
• Ik zelf weet hoe groot een kinderwens soms kan zijn. Ik en mijn man hebben zo 2 jaar geprobeerd en soms bleven mijn menstruatie ook gewoon 2 maand weg dat we dachten van ja ik ben zwanger. Tot je dan een test doe en die zeg dan dat je niet zwanger bent. Na paar onderzoeken bleek dat bij mij,.een Romonnen te veel was die mijn ei-cel af brak. Ik moest dan elke dag een medicatie nemen om die Romonnen af te breken. Wauw en na 3maandjew was ik eindelijk zwanger.
• Ik hoop dat het bij jouw ook een mooie wonderlijke baby mag komen. Veel succes.h
wat super, ik hoop dat he tons ook gegund is